Οχι άλλη συνωμοσία!

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 ένας υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε αντιμέτωπος ένα πρωί, παραμονές εκλογών, με οκτάστηλο τίτλο απογευματινής εφημερίδας σύμφωνα με τον οποίο ήταν ο αρχηγός της... 17 Νοέμβρη. Η είδηση εξαρχής έδειχνε κατασκευασμένη, έδενε ωστόσο μια χαρά με τη νεοδημοκρατική συνωμοσιολογία της εποχής.
Οπως ήταν φυσικό, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, στο δικαστήριο ωστόσο η καλή εφημερίδα αθωώθηκε καθώς παρουσίασε αναφορά στελέχους της ΕΥΠ στο οποίο υποστηριζόταν η εν λόγω θεωρία. Πώς την εμπνεύστηκε, ποτέ δεν έγινε γνωστό. Ηθελε να γίνει αρεστός στους προϊσταμένους του; Εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία; Κρυφάκουγε στον καρνάβαλο;
Ετσι κι αλλιώς δεν έχει πια σημασία. Αρκεί ωστόσο να θυμόμαστε τι είδους (ύποπτες) σαχλαμάρες μπορεί ενίοτε να κατεβάσει η κούτρα των μυστικών υπηρεσιών. Οπως, για παράδειγμα, το περιβόητο έγγραφο στο οποίο στηρίζεται η υποτιθέμενη απόπειρα δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή.
Είναι τόσο κακότεχνο -δολιότητα και ικανότητα δεν είναι συνώνυμα- που εμφανίζει μια ομάδα των μυστικών υπηρεσιών της Ρωσίας να βρίσκεται στην Ελλάδα το 2008 για να αποτρέψει υποκλοπή των συζητήσεων του πρωθυπουργού με τους ομολόγους του Ρωσίας και Βουλγαρίας, σε μια συνάντηση όμως που είχε γίνει το 2006!
Και μόνο αυτό θα ήταν αρκετό για έναν εχέφρονα άνθρωπο να πετάξει στο καλάθι των αχρήστων τις «πληροφορίες» του άγνωστου καλοθελητή που κατά την ΕΥΠ ανήκει στο προσωπικό της ρωσικής πρεσβείας. Δεν το κάναμε. Κι επιχειρείται τώρα η «υπόθεση» να συνδυαστεί με την παρακολούθηση των τηλεφώνων του 2004 - παρακολούθηση που αφορούσε πάνω από 100 άτομα, τα οποία, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, σχετίζονταν με την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων!
Από εκεί και πέρα έγκειται στην κρίση ενός εκάστου εξ ημών το αν θα πιστέψει ότι η σατανική δύναμη που κρύβεται πίσω από όλα αυτά -καταλάβαμε όλοι ποια υπονοείται ότι είναι- από όλους τους εχθρούς της στην υφήλιο θα διάλεγε να δολοφονήσει έναν Ευρωπαίο πρωθυπουργό με τον οποίο μάλιστα διατηρούσε άριστες σχέσεις. Ναι, ήταν άριστες και μετά τις παρακολουθήσεις του 2004!
Δεν είναι η μοναδική «συνωμοσία» πάντως που βρίσκεται τον τελευταίο καιρό στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης. Οπως θυμόμαστε, οι εισαγγελείς ερευνούν κατά πόσον τα στοιχεία για το έλλειμμα του 2009 παραποιήθηκαν προκειμένου να μπούμε στο Μνημόνιο. Κι αυτό παρά το ότι η αναθεώρηση των στοιχείων έγινε μήνες αργότερα, αφότου είχαμε ήδη υπογράψει το Μνημόνιο!
Ερευνά ακόμα τις εξίσου εξωφρενικές καταγγελίες για τα περίφημα «ασφάλιστρα κινδύνου» από τα οποία υποτίθεται ότι η Ελλάδα ζημιώθηκε κατά 60 δισεκατομμύρια, την ώρα που το σύνολο των ασφαλίστρων που εκδόθηκαν για το ελληνικό χρέος δεν ξεπερνούσαν τα 5 δισεκατομμύρια!
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι οι καταγγελίες αυτές υπηρετούν πολιτικές ή καλύτερα μικρο-πολιτικές σκοπιμότητες. Τροφοδοτούν μπλογκ και αρθρογράφους στο να φιλοτεχνούν φανταστικά προφίλ αποτυχημένων πολιτικών. Σαν τέτοιες κάθε σοβαρός άνθρωπος έχει κάθε λόγο να τις αγνοήσει.
Το αποτέλεσμα ωστόσο είναι ότι έχουμε χάσει κάθε δυνατότητα διαλόγου. Γιατί βέβαια όταν πίσω από κάθε πραγματικό γεγονός έχουμε καταφέρει να κατασκευάζουμε και μια εξωπραγματική θεωρία, τότε στην πράξη κλεινόμαστε στον δικό μας εικονικό και κατασκευασμένο κόσμο. Πρόκειται για τον ορισμό της μεταμοντέρνας Δημοκρατίας. Δεν υπάρχει πραγματικότητα παρά μόνο (διαμετρικά αντίθετες) αφηγήσεις για την πραγματικότητα. Αντε να ξεμπλέξουμε!

ΕΘΝΟΣ 8/4/13