Σκορπο-φόροι

Οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη φορολογία ήταν μια αξιέπαινη ασφαλώς προσπάθεια τετραγωνισμού του κύκλου. Η αξιωματική αντιπολίτευση, βλέπετε, επιδιώκει να αυξήσει τους φόρους που πληρώνουμε προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ο δημόσιος τομέας και επιπλέον να αυξήσει τους άμεσους φόρους ώστε να μειωθεί ο ΦΠΑ. Ταυτόχρονα όμως θέλει να μην κατηγορηθεί ότι στηρίζει μια φορομπηχτική πολιτική.
Πώς τα συμβιβάζει; Πολύ απλά με ορισμένα δοκιμασμένα -και από άλλα κόμματα είναι αλήθεια- τεχνάσματα. Το πιο βασικό είναι να αποφύγεις συγκεκριμένους αριθμούς. Μπορείς έτσι να κόβεις και να ράβεις χωρίς κανείς να μπορεί να ελέγξει την αξιοπιστία των υπολογισμών σου.
Τώρα, η αλήθεια είναι ότι λίγο το παράκανε. Προβλέπει μια σειρά απαλλαγών που θα κοστίσουν ακριβούτσικα. Καταργείται, για παράδειγμα, ο φόρος στα ακίνητα ως τα 300.000 ευρώ, επανέρχεται το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ και ξαναρυθμίζονται τα χρέη προς την Εφορία.
Πόσο κοστίζουν αυτά, κανείς δεν ξέρει. Να θυμηθούμε ωστόσο ότι κοντά 500.000 ελεύθεροι επαγγελματίες δήλωναν εισόδημα κάτω από το αφορολόγητο των δώδεκα χιλιάδων. Ο Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας εξάλλου, τον οποίο ουσιαστικά θέλει να επαναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, απέδιδε λιγότερα από 500 εκατομμύρια την ώρα που το «χαράτσι» προβλέπεται να αποδώσει 3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτό είναι όλο; Οχι βέβαια. Διότι δεδηλωμένος στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να μειωθούν οι έμμεσοι φόροι, γι' αυτό και προτείνεται η μείωση του συντελεστή του ΦΠΑ από το σημερινό 23%. Πόσο θα κοστίσει, και πάλι δεν γνωρίζουμε - όλα μαζί ωστόσο είναι κάποια? λίγα δισεκατομμύρια. Το χειρότερο είναι ότι δεν γνωρίζουμε από πού θα προέλθουν τα έσοδα που θα χαθούν.
Η μόνη συγκεκριμένη αναφορά είναι στον φόρο των μεγάλων -ό,τι μικρό εξαιρείται- επιχειρήσεων, για τον οποίο αναφέρεται ότι από 0,8% του ΑΕΠ που αποδίδει σήμερα θα πρέπει να ανέλθει στον ευρωπαϊκό μέσο όρο που είναι 2,3%. Ποσό που θα αντιστοιχούσε σε περίπου 3 δισεκατομμύρια. Μόνο που στην ίδια γραμμή επισημαίνεται ότι η μείωση αυτή παρατηρήθηκε μέσα στην τελευταία δεκαετία. Πιθανότατα δηλαδή οφείλεται στην ύφεση και άρα η προσδοκία για έσοδα από επιχειρήσεις στα πρόθυρα κλεισίματος είναι μάλλον ουτοπική.
Από εκεί και πέρα, στο κείμενο είναι διάσπαρτες οι αναφορές στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής - πάντα χωρίς συγκεκριμένους αριθμούς. Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ευχολόγιο αν δεν προέβλεπαν δύο νέες -αυτές έλειπαν- υπηρεσίες, πέραν του ΣΔΟΕ. Μία για να ελέγχει το «πόθεν έσχες» όλων των φορολογουμένων και μία για τον εντοπισμό αδήλωτων περιουσιακών στοιχείων.
Μπορεί βέβαια κανείς να ισχυριστεί ότι η παρουσίαση βασικών αρχών της φορολογικής πολιτικής δεν είναι αναγκαίο να μπαίνει σε αριθμούς. Υπάρχει ωστόσο μια αναντιστοιχία. Γιατί ένα τέτοιο επίπεδο γενικότητας δεν συμβαδίζει με διάφορες τεχνικές λεπτομέρειες - για παράδειγμα ειδική δήλωση που θα συμπληρώνουμε για αμφισβητούμενα περιουσιακά στοιχεία! Σε τέτοιο βαθμό που υποψιάζεται κανείς ότι το κείμενο συντάχθηκε από την κλαδική οργάνωση φοροτεχνικών χωρίς την παραμικρή σύνδεση με την οικονομική πολιτική. Κι αυτό έχει τη σημασία του.
Ολα τα παραπάνω, βλέπετε, αποτελούν μια αθώα ανάγνωση ενός τεχνικού κειμένου. Προϋποθέτει δηλαδή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει τη σημερινή πολιτική της λιτότητας και μάλιστα με τα πρόσθετα μέτρα που χρειάζονται για να μηδενιστεί -τουλάχιστον- το πρωτογενές έλλειμμα.
Για οποιαδήποτε άλλη πολιτική θα μιλούσαμε για πρόσθετα έξοδα πολλών δισεκατομμυρίων και τότε οι τρύπες που εντοπίζονται θα ήταν πελώρια χάσματα. Επ' αυτών φυσικά ούτε λέξη!

ΕΘΝΟΣ 6.3.13