Ο ΣΥΡΙΖΑ σε νέες περιπέτειες!

Ο,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Και η κρίση στην Κύπρο, με όλα τα αρνητικά της, μπορεί τελικώς να βοηθήσει να αποκτήσουμε και στην Ελλάδα ένα καλύτερο επίπεδο αυτογνωσίας. Κυρίως στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπου φαίνεται ότι δίνεται μια αδυσώπητη παρασκηνιακή μάχη με άδηλα αποτελέσματα.
Στην αρχή για τον ΣΥΡΙΖΑ όλα φάνηκαν ότι πήγαιναν καλά. Η κυπριακή Βουλή ψήφισε όχι, και η δική μας η Αριστερά έσπευσε να πανηγυρίσει. Είδατε, είπαν, πάτησαν πόδι και δεν έπαθαν τίποτα. Επιτέλους, κάποιοι ορθώνουν το ανάστημά τους και διαπραγματεύονται.
Επρόκειτο περί ασύγγνωστης αφέλειας. Δεν χρειαζόταν να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι μια χώρα στην οποία έχει κοπεί η χρηματοδότηση είναι ζήτημα ημερών για να πάει -όπως σημείωσε ο αρθρογράφος του Ρόιτερς- από το «εν ημπορώ» στο «ναι, μπορώ». Το ότι στη διαδρομή κατέρρευσαν και κάποιοι αστείοι μύθοι περί Ρώσων και άλλων από μηχανής θεών ήταν απλώς το κερασάκι που κατέδειξε την ελαφρότητα των χειρισμών.
Στον ΣΥΡΙΖΑ βέβαια κατάλαβαν -στην πτέρυγα των «ρεαλιστών», αν μπορούμε να τους ονομάσουμε έτσι- ότι το όχι δεν έχει νόημα αν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Αρχισαν λοιπόν τις προτάσεις - δυστυχώς ατάκτως ερριμμένες, χωρίς την παραμικρή οικονομική λογική και όπως τώρα καταλαβαίνουμε, κάτω από την πίεση της ακραίας πτέρυγας που θέλει να περάσει τη θέση για έξοδο από το ευρώ.
Στην πρώτη εκδοχή ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε να αναλάβει μέρος της ανακεφαλαιοποίησης των κυπριακών τραπεζών η Ελλάδα χρησιμοποιώντας τα ευρωπαϊκά κεφάλαια που μας παρέχονται. Κάτι τέτοιο βέβαια απαγορεύεται και θα άφηνε εκτεθειμένη την Ελλάδα σε κάθε είδους κυρώσεις.
Το κατάλαβαν κι έτσι προχθές ο υπεύθυνος των οικονομικών του κόμματος Γ. Μηλιός κατέφυγε σε μια δεύτερη πρόταση, σύμφωνα με την οποία η Τράπεζα Πειραιώς θα παρείχε προσωρινή ρευστότητα 2 δισεκατομμυρίων στην Κύπρο. Με αυτό τον τρόπο δεν θα περνούσε ο εκβιασμός της Ευρωζώνης ότι θα κόψει τα χρήματα και η κυπριακή ηγεσία θα είχε τον χρόνο να επεξεργαστεί εναλλακτική λύση.
Πρόκειται φυσικά για το πιο σύντομο ανέκδοτο. Δύο δισεκατομμύρια -και μάλιστα χωρίς να έχει συμφωνηθεί λύση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών- δεν θα επαρκούσαν ούτε για να ανοίξουν οι τράπεζες ένα πρωινό. Ενας ολιγάρχης να απέσυρε τις καταθέσεις του και τέλος.
Ας πούμε ωστόσο ότι υπήρχε χρόνος κι ακόμα ότι η κυβέρνηση ήταν αριστερή - που ήταν δηλαδή τόσα χρόνια χωρίς να κάνει τίποτα, αλλά πρέπει να πούμε ότι φταίει ο Αναστασιάδης, όχι η ανεδαφικότητα των προτάσεων. Ποια θα ήταν η εναλλακτική λύση «εντός της Ευρωζώνης αλλά εκτός της τρόικας»;
Εκεί να δείτε τρικυμία. Να φτιαχτεί ένα ταμείο να συνεισφέρουν οι ίδιοι οι Κύπριοι αγοράζοντας ουσιαστικά ομόλογα. Μπορούν όμως να μαζευτούν 17 δισεκατομμύρια - όσο όλο το ΑΕΠ της Κύπρου; Οχι βέβαια. Ετσι το εκτός τρόικας γίνεται αφού βάλει πρώτα τα 10 δισεκατομμύρια η τρόικα. Μένει να βάλουν οι κύπριοι τα 5,8 δισεκατομμύρια, το 30% του ΑΕΠ τους. Σαν να μαζεύαμε δηλαδή εμείς 60 δισεκατομμύρια! Τόσο ρεαλιστικό.
Και τα υπόλοιπα; Οσα και πάλι θα έλειπαν; Να τα βάλει -είπαν- ο υπό διαμόρφωση μηχανισμός της Ευρωζώνης, ο ESM. Οπότε ξεσηκώθηκαν οι εντός ΣΥΡΙΖΑ αριστεροί της Αριστεράς επισημαίνοντας, και μάλιστα με ανοικτή επιστολή, το αυτονόητο. Οτι δηλαδή η χρήση του μηχανισμού προϋποθέτει την υπογραφή Μνημονίου. Τι προτείνουν αυτοί; Εξοδο από το ευρώ. Κανονικό περιβόλι. Για γέλια ή για κλάματα, θα σας γελάσω.

ΕΘΝΟΣ 28/3/13