ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΡΤ

Αρχισαν πάλι τα θαύματα στην ΕΡΤ. Κόπηκε ξαφνικά μια εκπομπή, με απόφαση του γενικού διευθυντή, επειδή τα σχόλια των παρουσιαστών θεωρήθηκαν ανάρμοστα. Αποφασίζω και διατάσσω, δηλαδή. Σε ποιο χρονοντούλαπο, άραγε, ήταν κλεισμένοι τόσα χρόνια; Πώς είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουν ότι υπονομεύουν μόνοι τους την αξιοπιστία της, δίνοντας την εντύπωση ότι επιστρέφουμε στις γνωστές παλαιοκομματικές συνήθειες;
Να τα λέμε όλα, βέβαια. Και σε αυτή την εκπομπή -όπως και σε άλλες πολλές, όμως- υπήρχαν κατά καιρούς σοβαρά ζητήματα δεοντολογίας. Ορισμένοι δημοσιογράφοι στη δημόσια τηλεόραση νομίζουν ότι είναι ο χώρος για τις προσωπικές τους σταυροφορίες. Χάνουν έτσι εντελώς την αίσθηση του μέτρου και της απόστασης που απαιτείται για να επιτελέσουν τον ρόλο τους.
Εχουν επανειλημμένα διαπράξει λάθη, όπως διέπραξαν και οι υπεύθυνοι της συγκεκριμένης εκπομπής σε αυτή την περίπτωση, καθώς οι καταγγελίες στις οποίες αναφέρθηκαν για βασανιστήρια και ηλεκτροσόκ με τέιζερ κάθε άλλο παρά έχουν επιβεβαιωθεί. Βρέθηκαν έτσι να υιοθετούν τον σχολιασμό ενός συγκεκριμένου πολιτικού χώρου με μια ελαφρότητα που εκπλήσσει.
Αυτά, ωστόσο, αντιμετωπίζονται με την κατοχύρωση της δεοντολογίας, όχι με την παραβίασή της. Γιατί τότε δημιουργείται εύλογα η εντύπωση ότι επιχειρείται λογοκρισία.
Είναι εντυπωσιακό ότι στην ΕΡΤ τόσα χρόνια τώρα δεν υπάρχει ούτε σαν κείμενο με κατευθυντήριες οδηγίες αλλά ούτε και σαν δημοσιογραφική παράδοση ένας κοινά αποδεκτός τρόπος για το πώς καλύπτονται τα πολιτικά μας πράγματα.
Αντί να αποτελεί σχολή δημοσιογραφίας και υπόδειγμα δημοσιογραφικού ήθους, η δημόσια τηλεόραση, με ορισμένα λαμπρά διαλείμματα, κινείται στη λογική της αυθαιρεσίας.
Δεν είναι τυχαίο. Το μόνο που μοιάζει να απασχολεί τους πολιτικούς μας, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, είναι πόσα λεπτά θα αφιερώνονται σε κάθε κόμμα και ποιοι υπουργοί ή βουλευτές θα προβάλλονται. Φυσικά και οι διορισμοί δικών μας παιδιών - από όλα τα κόμματα.
Σε αυτή την πεπατημένη μοιάζει να κινείται, δυστυχώς, και η σημερινή κυβέρνηση. Με ακατανόητες επιλογές σε ορισμένες θέσεις παρά τις κραυγαλέες ανεπάρκειες των προσώπων και με αλλαγές στο ενημερωτικό πρόγραμμα που συχνά δείχνουν να έχουν σαν μοναδικό σκοπό εσωτερικές διευθετήσεις και εξυπηρετήσεις.
Το χειρότερο είναι ότι αυτή η πρακτική μοιάζει να δικαιώνει ορισμένους αυτόκλητους υπερασπιστές της δημόσιας τηλεόρασης που στην πραγματικότητα σαν μοναδικό στόχο έχουν να διατηρήσουν ανέπαφο ένα καθεστώς κακοδιοίκησης και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος με το πρόσχημα των συνδικαλιστικών κεκτημένων. Γιατί η ΕΡΤ, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει και τις σοβαρές οικονομίες των τελευταίων ετών, παραμένει ένας άρρωστος οργανισμός.
Στην πρόσφατη άνοδο πολιτικού αρχηγού στη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, το συνεργείο της ΕΡΤ που χρησιμοποιήθηκε για τη δημοσιογραφική κάλυψη ξεπερνούσε τα 20 άτομα, όταν ένας ιδιωτικός σταθμός θα χρησιμοποιούσε λιγότερους από τους μισούς. Και το ίδιο ισχύει για όλες τις ζωντανές καλύψεις, πολιτικές ή αθλητικές.
Οποιος θελήσει, όμως, να σταματήσει αυτά τα φαινόμενα θα βρεθεί αντιμέτωπος με έναν τοίχο γραφειοκρατίας και συνδικαλιστικών πιέσεων, συχνά ή μάλλον συνήθως με την υποστήριξη των κομμάτων - συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.
Κάποιοι έφτασαν να πιστεύουν ότι μόνη λύση είναι να κλείσει και να ξανανοίξει η ΕΡΤ με τελείως διαφορετικό οργανωτικό και θεσμικό πλαίσιο. Θα είναι λάθος. Που θα καταστεί αναπόφευκτο, όμως, αν συνεχιστεί για πολύ ακόμα η σημερινή κατάσταση!

ΕΘΝΟΣ 31/10/12