Το "καστρο" του κ.πρυτανη

Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κυκλοφόρησαν πριν από δύο ημέρες αφίσες που έδειχναν δύο γνωστούς καθηγητές, με λαμπρή παρουσία στα δημόσια πράγματα, ντυμένους καθαρίστριες με ηλεκτρική σκούπα στο χέρι. Οι φωτογραφίες τους, φτιαγμένες φυσικά με μοντάζ, συνοδεύονταν από ειρωνικά σχόλια σε βάρος τους.
Το έγκλημά τους; Τόλμησαν μαζί με κάποιους άλλους συνάδελφους τους εθελοντές να πάρουν μερικές σακούλες και να μαζέψουν σκουπίδια από τον χώρο του πανεπιστημίου, που έχει μεταβληθεί όπως είναι γνωστό σε χωματερή εξαιτίας της πολυήμερης απεργίας των υπαλλήλων καθαριότητας.
Βλέπετε μπορούμε να καθαρίζουμε εθελοντικά τις ακτές και τα πάρκα, όχι όμως τους χώρους εργασίας και μάλιστα εν μέσω απεργίας. Εκεί πρέπει να αφήσουμε τα πράγματα να φτάσουν στο απροχώρητο για να εκβιάσουμε την παρέμβαση της πολιτείας. Να κλείσει η οδοντιατρική κλινική, όπως έκλεισε, να γίνει αφόρητη η κατάσταση για όσους φοιτητές θέλουν να παρακολουθούν μαθήματα.
Το πραγματικό τους έγκλημα, ωστόσο, είναι άλλο. Δεν έχουν συμπλεύσει με τον κ. πρύτανη στην πολιτική του να μετατρέψει σε αντιμνημονιακό κάστρο το πανεπιστήμιο. Επιμένουν, μάλιστα, ότι πριν κατέβει σε αγώνα για «έκτακτη επιχορήγηση» θα έπρεπε να είχε εξαντλήσει τις δυνατότητες που υπάρχουν μέσα στο πανεπιστήμιο για μείωση και εξορθολογισμό των δαπανών. Το καλύτερο παράδειγμα, μάλιστα, είναι η καθαριότητα. Οπου το ΑΠΘ δαπανά ένα υπερβολικό ποσό "φτάνει το ένα τρίτο των δαπανών καθαριότητας του Δήμου Πειραιά!" και όπου ο ίδιος ο πρύτανης υποστηρίζει ότι αν προσληφθούν οι υπάλληλοι από το Πανεπιστήμιο και καταργηθούν οι εργολαβίες, το κόστος θα μειωθεί κατά 30%!
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πώς θα επιτύχει αυτό το μικρό θαύμα αλλά και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αφού το πραγματικό κόστος είναι τόσο μικρότερο, γιατί δεν επιδιώκει αναπροσαρμογή των ποσών που καταβάλλει στους εργολάβους;
Η αλήθεια, βέβαια, βρίσκεται και πάλι αλλού. Γιατί μέσω των εργολαβιών το ΑΠΘ χρόνια τώρα προσλάμβανε υπαλλήλους από το παράθυρο "με τις γνωστές διαδικασίες" και τώρα θέλει να τους μονιμοποιήσει κατά παράβαση του νόμου. Το αποκορύφωμα, πάντως, της αυθαιρεσίας ήταν η απόφαση της Συγκλήτου να κλείσει το Πανεπιστήμιο για δύο ημέρες προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για το οικονομικό αδιέξοδο.
Οπως επισήμανε το Διοικητικό Συμβούλιο της Νομικής Σχολής, που αρνήθηκε να την εφαρμόσει, πρόκειται για μια απόφαση χωρίς το παραμικρό νομικό έρεισμα. Περισσότερο και από τους τύπους, ωστόσο, η ενέργεια αυτή έχει ενδιαφέρον για τη νοοτροπία των πρυτανικών αρχών. Κλείνεις κάτι το οποίο σου ανήκει και δυστυχώς ορισμένοι καθηγητές πιστεύουν ότι το πανεπιστήμιο υπάρχει για να εξυπηρετεί τους ίδιους και τις επιδιώξεις τους - οικονομικές, συνδικαλιστικές ή πολιτικές.
Δεν εξηγείται διαφορετικά πώς έχουν αφήσει όλο αυτόν τον καιρό τα πράγματα να φτάσουν εδώ που έφτασαν και δεν επιδίωξαν να βρουν την παραμικρή λύση, καθώς το ύψος της κρατικής επιχορήγησής τους ήταν γνωστό ? ήταν το ίδιο με το 2011. Εκτός κι αν υπολόγιζαν ότι το πρόβλημα θα έσκαγε στα χέρια της επόμενης πρυτανείας, μια και σύμφωνα με τον νόμο Διαμαντοπούλου οι εκλογές για τα πρυτανικά συμβούλια θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πολλούς μήνες.
Είναι κι αυτή μια ωραία εκδίκηση της ιστορίας, μια και ο νυν πρύτανης ήταν από τους πρωτοστάτες του αγώνα για να ματαιωθούν οι εκλογές. Βλέπετε είναι πολύ πιο εύκολο να αρπάζεις κάλπες από το να δουλεύεις για να δίνεις λύσεις.

ΕΘΝΟΣ 19/10/12