Κατασκευη ενόχων

Θα μπορούσε η Ελλάδα να μην έχει μπει στο Μνημόνιο; Στο ερώτημα αυτό ζητά ουσιαστικά απάντηση ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτοντας πρόταση για την σύσταση εξεταστικής επιτροπής για την οικονομία. Και για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης η απάντηση φαίνεται πώς είναι καταφατική: ο κ. Παπανδρέου και το επιτελείο του ευθύνονται γι αυτή την κατάληξη. Μόνο που αν ισχύει κάτι τέτοιο τότε ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να παραδεχθεί πώς όλη η προπαγάνδα και η επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ για την κρίση ήταν μια μεγαλοπρεπής φούσκα.

Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή και ας δεχθούμε ότι η Ελλάδα μπορούσε πράγματι να είχε αποφύγει το μνημόνιο. Τότε δύο τινά θα είχαν συμβεί. Είτε δεν θα είχε ξεσπάσει η κρίση του χρέους στην Ευρώπη, είτε θα είχε ξεσπάσει αλλά θα είχε πλήξει τις άλλες χώρες και όχι την Ελλάδα. Για όποιον έχει στοιχειώδη πολιτική εντιμότητα το δεύτερο ενδεχόμενο δεν μπορεί να ισχύει. Δεν μπορεί δηλαδή η χώρα με το υψηλότερο χρέος στην Ευρωζώνη να ήταν αυτή που θα έμενε εκτός της κρίσης του χρέους. Άρα κατ ανάγκη θα πρέπει να δεχθούμε ότι δεν θα είχε ξεσπάσει η κρίση τουλάχιστον με τα σημερινά της χαρακτηριστικά. Πράγμα απολύτως άτοπο γιατί θα σήμαινε ότι την κρίση του χρέους την προκάλεσε η Ελλάδα και ο αποκλεισμός της από τις αγορές. Άρα όλα όσα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για δομικό πρόβλημα της Ευρώπης είναι απλώς λόγια του αέρα. Με άλλα λόγια από την στιγμή που ξέσπασε η κρίση του χρέους θα ήταν αδύνατον για την Ελλάδα να αποφύγει το μνημόνιο!

Δεν τα καταλαβαίνουν αυτά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Τα καταλαβαίνουν και πολύ καλά. Ο πραγματικός τους στόχος όμως δεν είναι η αλήθεια αλλά η ποινικοποίηση της πολιτικής αντιπαράθεσης και η κατασκευή ενόχων. Έχουν βρει μάλιστα και την φόρμουλα. Η προσφυγή λέει ήταν προαποφασισμένη με στόχο την «εσωτερική υποτίμηση». Μια σκοτεινή συνομωσία δηλαδή ανθρώπων που συνειδητά  απεργάστηκαν το κακό της χώρας. Ποιος όμως ήθελε αυτή την εξέλιξη; Μήπως οι πολυεθνικές; Μα αυτές εγκαταλείπουν η μία μετά την άλλη την Ελλάδα. Μήπως οι βιομήχανοι; Μα αυτοί κι αν έχουν χάσει με τις πρωτοφανείς ζημιές που παρουσιάζουν οι ελληνικές επιχειρήσεις. Ή μήπως οι τράπεζες που με την ανακεφαλαιοποίηση κινδυνεύουν όλες να περάσουν στην ιδιοκτησία του κράτους; Α, ξεχάσαμε την κ. Μέρκελ η οποία μια αγωνία είχε , πώς θα φτωχύνουν οι έλληνες για να περιορίσουν προφανώς τις εισαγωγές τους από την Γερμανία. Βολικές σαχλαμάρες που ένα μόνο αποτέλεσμα μπορεί να έχουν. Να μη διδαχθούμε από τα λάθη μας.

Δεν είναι ο χώρος για να γίνει λεπτομερής αποτίμηση αυτών των λαθών άλλωστε τα περισσότερα έχουν ειπωθεί κατ επανάληψη. Ένα ζήτημα ωστόσο είναι ίσως άξιο επισήμανσης. Το ότι ως την τελευταία στιγμή ο ελληνικός λαός δεν είχε καταλάβει ότι οδηγούμαστε στην καταστροφή. Με την εξαίρεση της μοναχικής φωνής του Κώστα Σημίτη κανείς δεν είχε μιλήσει για χρεοκοπία και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και το ακόμα μεγαλύτερο παράδοξο είναι ότι αυτό συνέβη σε μια χώρα που κατέχει ίσως παγκόσμιο ρεκόρ σε περιστατικά χρεοκοπίας προφανώς όμως έχει αποκηρύξει κάθε έννοια θεσμικής μνήμης. Χειρότερα: την ώρα που συνέβαιναν όλα αυτά, την ώρα που δανειζόμασταν για να χρηματοδοτήσουμε την «ανάπτυξη», δηλαδή τις εισαγωγές, την ώρα που οι μισθοί στην Ελλάδα ανέβαιναν με τριπλάσιους και πλέον ρυθμούς από την Γερμανία, όλοι, κόμματα, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές μίλαγαν για την…φτωχοποίηση των μεσαίων στρωμάτων!

Τι είδους τύφλα ήταν αυτή; Και τι σόι ιστορία μαθαίνουμε που μας κοιμίζει αντί να μας ξυπνάει;

ΕΘΝΟΣ 14/09/2012