Ασκησεις υπεκφυγης

Ο κ. Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη επιχείρησε να παρουσιάσει μια ριζικά διαφορετική εικόνα για τον εαυτό του και το κόμμα του. Όχι χωρίς επιτυχία. Χρησιμοποίησε όλες τις λέξεις κλειδιά που παραπέμπουν σε ένα κόμμα εξουσίας που αναγνωρίζει τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

Μίλησε για ανταγωνιστικότητα, για  δίκαιο και σταθερό φορολογικό καθεστώς, υπερασπίστηκε τη νομιμότητα  ενώ αναφέρθηκε και στην ανάγκη να στηριχθεί η επιχειρηματικότητα. Ακόμα και τη σημασία των ξένων επενδύσεων αναγνώρισε και φυσικά επανέλαβε ότι δεν είναι ούτε στις προθέσεις ούτε στους σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ η έξοδος από το Ευρώ.

Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για θετικά βήματα που κυρίως επιτρέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ να ξεκινήσει έναν διάλογο επί της ουσίας με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις- διάλογο απαραίτητο αν θέλει κάποτε να αποτελέσει μέρος ενός συνασπισμού εξουσίας.  Απέφυγε όμως όπως ο διάολος το λιβάνι να απαντήσει σε όλα σχεδόν τα δύσκολα ζητήματα δείχνοντας να πιστεύει πως μπορεί με φραστικές ακροβασίες να ξεπεράσει τις μεγάλες αντιφάσεις της πολιτικής και του κόμματος του.

Ρωτήθηκε για παράδειγμα πως συμβαδίζουν οι θέσεις που διατύπωσε με όσα κατά καιρούς ακούγονται από στελέχη του ότι το Ευρώ δεν είναι φετίχ ή ότι η χρεοκοπία είναι το όπλο των φτωχών και περιορίστηκε σε γενικότητες περί εσωκομματικής Δημοκρατίας. Γνωρίζουν όλοι ωστόσο ότι οι φορείς αυτών των απόψεων, όπως το «αριστερό ρεύμα», αποτελούν αν όχι την πλειοψηφία πάντως την ισχυρότερη τάση στο κόμμα. Και μπορεί προεκλογικά να τους επιβλήθηκε σιωπητήριο, οργανωτικά ωστόσο είναι σε θέση να κρατούν το κ.Τσίπρα σε ομηρία. Και για όσους αρέσκονται σε συγκρίσεις, αντιμετωπίζοντας ανάλογο πρόβλημα ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν δίστασε να στείλει σπίτι τους εκατοντάδες στελέχη του. Ο κ.Τσίπρας;

Και στα ζητήματα ουσίας όμως ο κ. Τσίπρας παρέμεινε επικίνδυνα ασαφής. Με αφορμή την Αργεντινή για παράδειγμα χαρακτήρισε όπλο της Ελλάδας το Ευρώ. Δεν είπε κουβέντα όμως για το τι θα κάνει αν μετά την στάση πληρωμών που υποστηρίζει βρει τις πόρτες –και τα ταμεία- της Ευρώπης κλειστά. Γιατί καλή είναι η αυτοπεποίθηση μπροστά στις κάμερες της ΔΕΘ, μέχρι στιγμής όμως δεν έχει καταφέρει όχι να πείσει αλλά ούτε καν να δει έναν ευρωπαίο πολιτικό έξω από τον στενό κύκλο των ομοϊδεατών του.

Ανάλογη ασάφεια έδειξε και στα ζητήματα της οικονομίας όπου περιέγραψε ένα πραγματικό Ελντοράντο φτάνοντας να μιλήσει ακόμα και για «επάρκεια» στα καύσιμα –αυτάρκεια προφανώς θα ήθελε να πει- αφήνοντας μας όμως σε αγωνία για το πώς θα επιτευχθεί ένα τέτοιο θαύμα.

Εκεί όμως που η υπεκφυγή άγγιξε τα όρια της πρόκλησης ήταν στο ζήτημα της διαφθοράς. Ο κ.Τσίπρας ευρισκόμενος σε αμηχανία μια και όλα τα συγκεκριμένα μέτρα που υποστηρίζει είναι μέτρα που έχουν ήδη δρομολογηθεί από την άθλια τρόικα και τις μνημονιακές κυβερνήσεις, αναφέρθηκε, σε τι άλλο, στην περίφημη πολιτική βούληση.

Όταν η ερώτηση όμως έγινε συγκεκριμένη, από τον δημοσιογράφο του Έθνους,  για τα ιδιαίτερα καθηγητών του δημοσίου στους μαθητές τους που πέραν από τη φοροδιαφυγή συνιστούν βέβαια και έναν απαράδεκτο ηθικό εκβιασμό τι  βρήκε να πει; Ότι τέτοια φαινόμενα, όπως και το φακελάκι στα νοσοκομεία, θα αντιμετωπιστούν μελλοντικά αφού πρώτα εξυγιανθούν οι χώροι της υγείας και της παιδείας. Διαδικασία που όπως εξήγησε θα χρειαστεί βέβαια χρόνο.

Ως τότε και ως ότου ξημερώσει ο σοσιαλισμός γονείς και ασθενείς θα πρέπει προφανώς να κάνουν υπομονή και να υφίστανται αγόγγυστα τον εκβιασμό. Τέτοιο θάρρος. Πραγματικά πρωτόγνωρο

ΕΘΝΟΣ 18/09/2012