Πεφτουμε παλι στην παγιδα

Όλα δείχνουν ότι πέφτουμε πάλι στην παγίδα της υπεραισιοδοξίας. Κι όπως και τις άλλες φορές έτσι κι αυτήν θα ακολουθήσει η απογοήτευση και βέβαια η κριτική στην κυβέρνηση ότι δεν τα διαπραγματεύτηκε σωστά. Το χειρότερο μάλιστα είναι ότι στην παγίδα πέφτουν και τα κόμματα της συγκυβέρνησης διαμορφώνοντας ανάλογα και την στρατηγική τους. Δημιουργούν έτσι τις προϋποθέσεις μιας μελλοντικής (;) πολιτικής κρίσης.

Να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι τελευταίες δηλώσεις των ευρωπαίων αξιωματούχων έχουν δημιουργήσει την εντύπωση ότι σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει πια ληφθεί η οριστική απόφαση να μείνει η Ελλάδα στο Ευρώ. Κι ότι είναι μάλιστα έτοιμοι να κάνουν –να κάνει ακόμα και η κ. Μέρκελ- τα στραβά μάτια σε πιθανές «ατέλειες» του προγράμματος των περικοπών των 11.5 δις. Μέχρι στιγμής η πραγματικότητα των επαφών με την τρόικα καθόλου δεν επιβεβαιώνει τέτοιες εκτιμήσεις. Το αντίθετο.

Όπως λένε όλες οι πληροφορίες από τις μέχρι τώρα επαφές, όχι μόνο έχει απορρίψει μέτρα αρκετών δις αλλά επιπλέον έχει βάλει στο τραπέζι και τα ζητήματα των απολύσεων στο δημόσιο τομέα αλλά και της αύξησης στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Ακόμα χειρότερα αφήνουν να εννοηθεί ότι και αν υπάρξει επιμήκυνση, που πια δεν αποκλείεται, τα μέτρα θα πρέπει να ληφθούν την πρώτη διετία έτσι ώστε η δεύτερη διετία να καλύψει τα πρόσθετα μέτρα που θα χρειαστούν για να γίνει το χρέος βιώσιμο. Η χθεσινή επαφή του κ. Σαμαρά με τον κ. Ντράγκι σ αυτό κυρίως φαίνεται ότι επικεντρώθηκε.

Από την πλευρά των πολιτικών αρχηγών βέβαια και κυρίως από την πλευρά των κ. Βενιζέλου και Κουβέλη, υπήρξαν πολιτικού χαρακτήρα ενστάσεις προς τους ευρωπαίους διαπραγματευτές. Ότι δηλαδή η εμμονή σε ορισμένα από τα μέτρα μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση των αντιευρωπαϊκών τάσεων στην ελληνική κοινωνία και σε νέα άνοδο των άκρων. Έχουν απόλυτο δίκιο. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά ότι η τρόικα δεν έχει την παραμικρή εξουσιοδότηση για τέτοιες διαπραγματεύσεις. Πρόκειται περί τεχνοκρατών που μόνη τους αρμοδιότητα είναι να ετοιμάσουν μια έκθεση για το πώς προχωρά το πρόγραμμα σταθεροποίησης στην Ελλάδα. Κι ως τώρα είναι μάλλον αρνητικοί όχι μόνο για τις περικοπές αλλά και για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που επίσης δεν έχουν προχωρήσει.

Οι πολιτικές αποφάσεις λοιπόν , όπως όλα δείχνουν,  θα ληφθούν στη Σύνοδο Κορυφής στις 18 Οκτωβρίου. Θα ρισκάρουμε να προσέλθουμε με τα μέτρα σε εκκρεμότητα και με αρνητική εισήγηση της τρόικας; Όποιος το υποστηρίζει είτε γνωρίζει κάτι που οι υπόλοιποι αγνοούμε, είτε παίζει με τη φωτιά- δηλαδή την χρεοκοπία. Γιατί όλοι, μα όλοι όσοι έχουν εκφραστεί υπέρ της Ελλάδας έχουν τονίσει ότι η υποστήριξή τους δίνεται με την προϋπόθεση ότι θα επιτελέσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της. Όπως μάλιστα επισημαίνουν ορισμένοι καχύποπτοι, με το κλίμα που έχει δημιουργηθεί αλλά και τις αποφάσεις Ντράγκι που προστατεύουν τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης,  αν η Ελλάδα εμφανιστεί και πάλι ασυνεπής θα είναι πολύ πιο εύκολο για τους ευρωπαίους ηγέτες – και αληθοφανές- να υποστηρίξουν πως έκαναν ότι μπορούσαν αλλά εμείς όχι.

Και οι πολιτικές ενστάσεις των αρχηγών; Είναι απόλυτα σωστές. Κι ασφαλώς πρέπει να περισωθεί από τις περικοπές  ότι είναι δυνατόν. Πρέπει ωστόσο να καταλάβουν ότι το μείζον για την χώρα αλλά και για τα κόμματά τους είναι να αντιστραφεί η πορεία της οικονομίας μέσα στον χρονικό ορίζοντα της σημερινής κυβέρνησης. Με το να βάζουν κάθε τόσο κόκκινες γραμμές που έτσι κι αλλιώς γνωρίζουν ότι θα αναγκαστούν να τις καταπατήσουν απλώς βοηθούν και αυτοί στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης! 

ΕΘΝΟΣ 12/09/2012