H χούντα τελείωσε το ’74!

«Να τους ταράξουμε στη νομιμότητα». Η διάσημη αυτή φράση του Ηλία Ηλιού, ειπωμένη σε τελείως διαφορετικές συνθήκες την εποχή της βίας και της νοθείας στη δεκαετία του '60, έχει μεγάλη πέραση τον τελευταίο καιρό στον χώρο της Αριστεράς. Και από μόνη της εξηγεί την τελείως αντιφατική στάση του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα της βίας.
Γιατί τι άλλο υπονοεί αυτό το «να τους ταράξουμε στη νομιμότητα» από το ότι η (αστική) νομιμότητα δεν είναι η αυτονόητη κατάσταση των πραγμάτων, ο απαραίτητος όρος για τη λειτουργία της δημοκρατίας, αλλά μια τακτική που υιοθετείται για να υπηρετηθούν πολιτικοί στόχοι;
Αυτή η αντίφαση χαρακτηρίζει και τις αντιδράσεις των στελεχών του για την επίθεση που δέχθηκε ο κ. Στρατούλης από ακροδεξιούς.
Στην τηλεόραση χθες το πρωί συζητούσαν οι κ. Βορίδης και Σκουρλέτης για το θέμα, με τον πρώτο να υποστηρίζει ότι η βία που έχει υπεισέλθει στον δημόσιο λόγο πριμοδοτεί και τη φυσική βία. Γιατί βέβαια όταν, για παράδειγμα, μιλάς για κατοχική κυβέρνηση, τότε εύκολα μπορεί να συμπεράνει κάποιος ότι οι «προδότες» πρέπει να τιμωρηθούν. Ιδίως αν ανήκει σε εκείνη την κατηγορία του πληθυσμού που παίρνει τοις μετρητοίς την αριστερή ρητορεία.
Τι ήταν να το πει; Η βία, εξήγησε ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αποτέλεσμα της βίαιης ανακατανομής του εισοδήματος και της εξουσίας που συντελείται τα τελευταία χρόνια, καθώς και της βίας των «κατασταλτικών μηχανισμών», δηλαδή της αστυνομίας.
Αλλά, βέβαια, αν έτσι έχουν τα πράγματα τότε οι κ. Στρατούλης και Σκουρλέτης θα πρέπει να δείξουν την ίδια ανοχή που έδειχναν στις επιθέσεις κατά των πολιτικών τους αντιπάλων και στις επιθέσεις των ακροδεξιών. Απλώς για τους τελευταίους ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μέρος του πολιτικού συστήματος και πρέπει εξίσου να τιμωρηθεί.
Κανείς δεν πιστεύει ότι ζούμε το τέλος της Ιστορίας, ότι οι ταξικές συγκρούσεις θα σταματήσουν και θα περάσουμε την υπόλοιπη ζωή μας σε ένα ροζ παραμύθι συναίνεσης και αγάπης. Αν όμως θεωρούμε ότι η νομιμότητα -η ελευθερία, δηλαδή, στην έκφραση όλων των απόψεων και η επίλυση των διαφορών μας με δημοκρατικούς κανόνες- αποτελεί κατάκτηση του πολιτισμού μας, τότε η υπεράσπισή της δεν μπορεί να είναι «αλά καρτ».
Στην ίδια συζήτηση ο κ. Σκουρλέτης υποστήριξε ότι η βία της Χρυσής Αυγής είναι διαφορετική γιατί η εξουδετέρωση των αντιπάλων της αποτελεί μέρος της πολιτικής της πρακτικής και της ιδεολογίας της. Πολύ σωστά.
Αν αυτά, ωστόσο, πιστεύει, πώς συμβιβάζονται με την πολιτική για παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ στα πανεπιστήμια; Οπου η βία -το κλέψιμο της κάλπης, ο προπηλακισμός και η ηθική εξόντωση των διαφωνούντων, ακόμα και οι ξυλοδαρμοί- αποτελεί καθημερινή πρακτική;
Τι ήταν οι προπηλακισμοί και οι επιθέσεις κατά βουλευτών, ο λιθοβολισμός ευρωβουλευτών, η βίαιη διακοπή συγκεντρώσεων ή ακόμα και συναυλιών από μη εγκεκριμένους καλλιτέχνες όπως ο Γ. Νταλάρας;
Μετά την επίθεση στον κ. Στρατούλη, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν έκκληση στα κόμματα του «συνταγματικού τόξου» για κοινή στάση απέναντι στην ακροδεξιά. Σωστά. Αρκεί να την απευθύνουν και στη νεολαία του κόμματος που προτρέπει για την ανατροπή της κυβέρνησης στους δρόμους - κατά παραβίαση του Συντάγματος υποθέτω.

Στη διάρκεια της χούντας τραγουδούσαμε το καταπληκτικό τραγούδι «Ο Δικαστής» του Μίκη σε στίχους Μάνου Ελευθερίου με το αλησμόνητο «ο στρατιώτης το όπλο του κι ο δικαστής το νόμο». Καιρός να πούμε ότι η χούντα πέθανε, αν όχι το '73, πάντως το '74!

ΕΘΝΟΣ 18/12/12